2 Oba Jesus auntwuad äant, un säd,"Wan de Himmel aum zeowes root es, dan saj jie, 'Morjen woat daut scheenet Wada jäwen.' 3 Un wan daut zemorjes dunkelt, un de Himmel root es, dan saj jie, 'Vondoag woat daut Owada jäwen.' Jie kjikjen nom Himmel, un weeten woo eena daut fauststalen kaun, auf daut aundret Wada jäwen woat, oba de Tieekjens waut junt wiesen woo Gott mank junt schaufen well, dee kjenn jie nich vestonen. 4 Jie Menschen von vondoag, sent een beeset Volkj waut Gott bloos emma ontru es. Jie wellen han daut ekj junt een Wundatieekjen wiesen saul, oba daut eensje Tieekjen waut jie kjriejen woaren, es daut Tieekjen von Jona. Wiel soo aus Jona von een Waulfesch oppjeschluckt wort, un soo aus hee dan dree Doag un dree Nacht em Waulfesch wia, bat Gott am haud frie jemoakt, soo woat daut nochmol met mie passieren. Ekj sie dee dän Gott sikj von mank Menschen utjewält haft, un ekj woa dree Doag un dree Nacht enne medden vone Ieed sennen, un dan woat Gott mie vom Doot friemoaken. Dit es daut eensje Tieekjen waut jie kjriejen woaren." Un doamet veleet Jesus äant dan, un jinkj doavon.

5 Jesus un siene Jinja wieren no de aundre Kaunt Mäa jekomen, un de Jinja hauden sikj vejäten Broot met to nämen. 6 Un Jesus woarnd äant, un säd,"Paust fa de Häw von de Pharisäa un Saduzäa opp!"

7 Oba de Jinja wisten nich waut Jesus doamet jemeent haud, aus hee äant daut jesajcht haud. Un aus see sikj daut unja sikj berät hauden, dan meenden see daut Jesus vemond äant, wiel see sikj hauden vejäten Broot met to nämen.

8 Oba Jesus wist goot waut de Jinja sikj dochten, un hee säd to äant,"Jie sent oba noch mau sea kjliengloowsch! Moakt junt daut doch nich soo schwoa, daut jie junt nich hant Broot met jebrocht. 9 Jie sullen daut doch aul mol vestonen kjennen, daut ekj junt jenuach to äten jäwen kaun. Ooda ha jie aul von dee fief Broot vejäten, waut ekj de 5000 Mana to äten jeef? Wooväl Kjarw voll wieren doa nich äwajebläwen? 10 Ooda ha jie aul von dee säwen Broot vejäten, waut ekj dee 4000 Mana to äten jeef? Wooväl Kjarw voll wieren doa nich äwajebläwen? 11 Un soo sull jie daut doch mol vestonen kjennen, daut aus ekj junt fa de Pharisäa un Saduzäa äaren Häw woarnd, dan vemond ekj junt nich doafäa daut jie Broot vejäten hauden. Un soo saj ekj junt dan wada, paust fa de Pharisäa un Saduzäa äaren Häw opp."

12 Dan vestunden de Jinja daut Jesus äant nich fa de Häw woarnd, waut em Broot es, un daut hee äant oba fa de Jefoa von de Pharisäa un Saduzäa äare Lieren woarnd. Wiel krakjt soo aus Häw sikj derchem Dieech vespreet, soo kjennen sikj de Pharisäa un Saduzäa äare faulsche Lieren, manke Menschen vebreeden.

13 Aus Jesus no de Jäajent von Cäsarea Filippi jekomen wia, dan wull hee siene Jinja een bät aufproowen. De Jinja wisten daut Jesus dee wia, dän Gott sikj von mank Menschen utjewält haud, un soo fruch hee äant,"Wäa sajen de Menschen es dee, dän Gott sikj von mank Menschen utjewält haft?"

14 Un de Jinja säden, "Atelje sajen du best Johanes de Deepa, un aundre sajen du best de Profeet Elia, un noch aundre sajen du best de Profeet Jeremia, ooda eena von de aundre Profeeten von ieescht emma."

15 Un dan fruach Jesus äant,"Oba waut saj jie von mie? Wäa sie ekj?"

16 Un Simon Petrus auntwuad Jesus, un säd, "Du best de Christus, dän läwendjen Gott sien Sän!"

17 Un Jesus auntwuad Petrus, un säd,"Simon, Jonas sien Sän, du kaust die doch sea freien, wiel daut wia mien himlischa Voda, dee die dit von mie openboat haft, un nich irjent een Mensch. 18 Un ekj saj die oba uk noch waut," säd Jesus,"Du best Petrus, un dien Nomen meent 'Steen'. Oba ekj sie de Grunt Steen, dän mien Voda die openboat haft, un daut es uk opp disen Grunt Steen, wua ekj miene Vesaumlunk nochmol secha nopp buen woa. Un de Krauft von daut Doodenrikj, woat sikj noch jäajen miene Vesaumlunk wäaren, oba dee woat nich de Äwahaunt kjriejen. 19 Ekj woa die de Vollmacht vom Himmel jäwen, wuamet du dan äwa miene Vesaumlunk rejieren woascht. Un waut du miene Vesaumlunk, hia oppe Ieed dan vebeeden woascht, daut woa ekj dee aul vom Himmel ut veboden han; un waut du dee hia dan erlauben woascht, daut woa ekj dee uk aul vom Himmel ut erlaubt han. Wan du die dan aun mie hanjäwen woascht, dan woa ekj derch die rejieren."

20 Dan befool Jesus siene Jinja gaunz strenj, daut see kjeenem daut wieda vetalen sullen, daut hee de Christus wia.

21 Von dan aun erkjläad Jesus siene Jinja, daut hee noch no Jerusalem gonen must, un daut de Ooms vom Volkj, un de väastonende Priestasch, un de Schreftjelieede am noch sea tualeiden wudden, un daut see am wudden doot moaken loten, un daut Gott am dan oba no dree Doag, von manke Doodes oppwakjen wudd.

22 Oba Petrus neem Jesus tosied, un hee vemond am, un säd, "Har, mucht Gott die soont aus dit doch nich tooloten. Soont saul die doch niemols passieren!"

23 Oba Jesus dreid sikj no Petrus, un säd,"Fuat hia Petrus, wiel soo aus dit latst du die bloos von Soton brucken! Du best fa mie een Hindanis, wiel du soo aus een Mensch denkjst, un nich soo aus Gott."

24 Dan räd Jesus to siene Jinja, un säd,"Wäa mien Jinja sennen well, mott wellens sennen sien Läwen aum Kjriez opp to jäwen. 25 Wiel wäa sien scheenet Läwen, hia oppe Ieed nich oppjäwen well, fa däm woat dit Läwen nochmol to Enj komen. Oba wäa dit Läwen fa mie opp jeft, om mien Wellen to doonen, dee woat daut woare Läwen finjen. 26 Wiel daut halpt nuscht wan eena sikj aules toopkleift, waut eenem jankat, un eena velist oba siene ieejne Seel doabie. Wiel daut es ommäajlich daut eena sikj hia oppe Ieed waut finjen kaun, waut eena fa siene Seel em Tusch jäwen kaun. 27 Un dit woat nochmol aula kloa verem Dach komen, wan Gott mie veharlichen woat. Wiel dan woa ekj met Gott siene Enjel toop, aus sien Utjewälda von mank Menschen, trigj no de Ieed komen, un dan woa ekj aulem vejellen fa waut see met äa Läwen jedonen hant.