Jesus lieed de Juden, von woo Gott vom Himmel ut, äwa aules rejieren deit
13
Aun däm selwjen Sabat veleet Jesus daut Hus, wua hee de Menschen jelieet haud, un hee un siene Jinja jinjen nom Mäa, wua Jesus sikj dan aune Kaunt Wota dol sad. 2-3 Un doa vesaumelden sikj rom am soone groote Häaden von Menschen, daut hee en een Boot enstieejen must, soo daut de Menschen am von aune Kaunt Mäa bäta hieren kunnen. Un Jesus sad sikj em Boot dol, un hee lieed äant välet derch Jlikjnisen.Jesus vejlikjt siene Bootschoft, met daut Sot wuamet een Bua sien Flekj beseid
Un Jesus säd,"Horcht junt mol daut Jlikjnis von dän Bua aun, dee sien Flekj beakat haud. 4 Ateljet von daut Sot wuamet de Bua sien Flekj beseit haud, foll opp een Stich nopp, un de Väajel kjeemen un freeten daut aula opp. 5-6 Un ateljet von daut Sot foll opp de flake Ieed nopp, waut doa opp dän steenajen Grunt wia. Un daut kjeem doa uk fuaz opp, oba wiel de Sonn äwadach emma soo heet wia, dan vewalkjten de kjliene Plaunten boolt, wiel dee sikj em Steen nich vewarteln kunnen. 7 Un ateljet von daut Sot wuamet de Bua sien Flekj beseit haud, foll opp de Ieed, wua emma väl Onkrut woss. Un aus daut Onkrut met däm Bua sien Jeplauntnet toop oppkjeem, dan warjd daut Onkrut, daut waut de Bua doa jeseit haud auf. 8 Oba ateljet von daut goode Sot foll opp goode fruchtboare Ieed, un daut kjeem doa uk fein opp. Un aus de Plaunten jeschost hauden, dan vemieed ateljet sikj hundat mol, un ateljet zastich mol, un ateljet dartich mol."
9 Dan säd Jesus to de Menschen waut am doa von aune Kaunt Mäa hauden aunjehorcht,"Wan jie jehieet hant, waut ekj junt hia aules jelieet ha, dan nämt daut mau aula sea to Hoaten!"
Jesus erkjläad siene Jinja, wuarom hee daut Volkj derch Jlikjnisen lieed
10 Aus Jesus siene Jinja no Jesus jekomen wieren, dan fruagen see am, "Wuarom lieescht du de Menschen derch Jlikjnisen?" 11 Un Jesus auntwuad äant, un säd,"Gott haft junt dän Vestentnis jejäft, soo daut jie de Jeheeme Dinja vestonen kjennen, von woo hee vom Himmel ut rejieren deit; oba dise Menschen haft Gott daut nich to vestonen jejäft, wiel see onliaboa sent. 12 Wiel wäa sikj von mie belieren lat, däm woat Gott noch mea openboaren, soo daut dee mea aus jenuach vestonen kaun, oba wäa sikj nich belieren lat, däm woat Gott daut bätje Vestentnis dan noch wajchnämen, waut dee haft. 13 Dise Menschen horchen miene Lieren aun, oba waut ekj saj un doo, wellen see nich werkjlich vestonen; un doawäajen liee ekj äant dan bloos derch Jlikjnisen. 14 Met dise Menschen passieet daut dan nu, waut Gott aul sea lang trigj, derch dän Profeet Jesaja jesajcht haud. Un Gott säd,
'Jie woaren hieren waut ekj junt lieren woa,
oba jie woaren mie nich vestonen.
Un jie woaren seenen waut ekj doonen woa,
oba jie woaren nich venämen wuarom ekj de Dinja doo.'
15 Un dan haud Gott to dän Profeet Jesaja wieda jerät, un hee säd,
'Dit Volkj haft sikj soo jäajen mie vehoat, daut see nuscht venämen kjennen.
See stoppen sikj de Uaren too, wiel see daut nich hieren wellen waut ekj äant lieren doo,
un see kjniepen sikj de Uagen too, soo daut see daut nich seenen kjennen waut ekj fa äant doo.
Wiel wan see mie met eemol werkjlich hieren un seenen kunnen,
dan wudden see mie uk vestonen kjennen,
un dan wudden see äare beese Denkjens Oat endren motten,
soo daut ekj äant dan jeistlich heelen kunn.
Oba see hant sikj äwent bloos vehoat.'"
16 Un Jesus räd wieda met siene Jinja, un säd,"Oba jie kjennen junt doch sea freien, daut jie dise Dinja selfst von mie jeseenen un jehieet hant. 17 Wiel ekj saj junt de Woarheit, daut väle Profeeten un gottesferchtje Menschen hauden miene Lieren un Wundatieekjens aul lang trigj emma hieren un seenen wult, oba dise Jeläajenheit waut jie nu hant, hauden see nich jehaut."
Jesus erkjläad daut Jlikjnis von daut Sot, wuamet de Bua sien Flekj beseid
18 "Soo dan," säd Jesus too siene Jinja,"horcht emol häa! Ekj woa junt daut Jlikjnis von däm Bua, un sien Flekj erkjläaren. 19 Väle Menschen sent soo aus de hoat jeklunjda Stich, von dän de Väajel daut Sot oppfreeten. Wiel soo aus daut Sot opp dän vehoaden Stich nopp foll, soo nämen see miene Bootschoft opp, von woo Gott vom Himmel ut rejieren deit. Un wiel see miene Bootschoft oba nich vestonen, dan kjemt de Beesa, un nemt äant daut aula wajch. 20 Aundre Menschen sent soo aus de flake Ieedschicht, waut doa opp dän steenajen Grunt wia. Wiel soo aus daut Sot doa fuaz oppkjeem, soo nämen see miene Bootschoft uk fuaz opp, un met Freiden jleewen un jehorchen see miene Lieren. 21 Oba see kjennen sikj jeistlich nich vewartelt, un soo schwind aus äant vefolcht woat, dan faulen see fuaz vom Gloowen auf. 22 Un noch aundre Menschen, sent soo aus de Ieed wua daut spekjajet Onkrut de Äwahaunt neem. Wiel soo aus daut Sot opp dee Ieed nopp foll, wua daut Onkrut emma woss, soo nämen see miene Bootschoft uk opp. Oba soo aus daut Onkrut doa de Äwahaunt neem, soo nämen de Sorjen von daut auldäachliche, bie soone Menschen dolla too, aus daut waut see von mie jelieet hant. Un wiel see dan uk jieren rikj woaren wellen, un sikj von Jelt veleiden loten, dan komen see niemols bat doa, daut see em Jeistlichen werkjlich Frucht droagen kjennen.a 23 Oba eenje Menschen sent soo aus de Ieed, dee väl jedroacht haud. Wiel soo aus daut goode Sot opp de fruchtboare Ieed nopp foll, soo nämen see miene Bootschoft uk wellich opp. Un wiel see miene Bootschoft vestonen un jleewen, dan stalen see sikj äa Läwen fa miene Lieren en, un soo woaren see dan jeistlich fruchtboa, soo daut atelje sikj hundat mol vemieren, un aundre zastich mol, un noch aundre dartich mol."
Jesus vejlikjt de Menschen dee sikj von Gott rejieren loten met Weit, un dee waut sikj von dän Beesen rejieren loten, vejlikjt hee met Onkrut
24 Aus Jesus siene Jinja dit Jlikjnis erkjläat haud, dan vetald hee äant, un de Menschen waut doa aune Kaunt Mäa stunden, noch mea Jlikjnisen, un säd,"Wan Gott em Himmel äwa Menschen rejieren deit, dan kaun eena daut met een Bua vejlikjen, dee met Weit jeakat haud. Un de Bua jeef siene Deena goodet Sot, wuamet see sien Flekj beseiden. 25 Oba aus see daut Flekj beakat hauden, dan kjeem dän Bua sien Fient de Nacht aus siene Deena aula schleepen, un hee beseid daut Flekj met daut Sot von soon Onkrut, waut dän Weit likjent wan daut oppwaust. Un dan schlikjt de Fient sikj wajch. 26 Aus de Weit un daut Onkrut oppkjeem, dan funk daut uk met de Tiet aun to schossen, un dan kjeem daut verendach daut doa Onkrut mankem Weit wia.
27 "Aus dän Bua siene Deena daut Onkrut sagen, dan fruagen see dän Bua, 'Har, du hautst ons doch goodet Sot jejäft, aus wie dien Flekj beakaden, woosoo es doa dan nu soo väl Onkrut oppem Flekj?'
28 "Un de Bua säd, 'Daut haft mien Fient jedonen.' Un de Deena fruagen dän Bua, 'Sell wie daut Onkrut dan utrieten, un daut toop saumlen?'
29 "Un de Bua säd, 'Nä, wiel wan jie daut nu utrieten, dan riet jie mie de Weit uk met eemol ut. 30 Lot daut bloos aula toop oppwaussen, bat de Weit riep es. Un dan woa ekj miene Oabeida sajen, daut see daut Onkrut utrieten sellen, un daut see daut en Wescha toop binjen sellen, un daut vebrennen. Un de Arnt sellen see dan en mien Spikja wajchstalen.'"
Gott sien Rikj es soo aus een Sampkuarn, waut kjlien aunfangt
31 Jesus vetald de Menschen waut doa aune Kaunt Mäa wieren noch een Jlikjnis, un säd,"Wan Gott em Himmel äwa Menschen rejieren deit, dan kaun eena daut met een Sampkuarn vejlikjen, waut een Bua sikj em Goaden jesat haud. 32 Wiel een Sampkuarn, es von aules waut eena sikj em Goaden aunplaunten kaun daut kjlanste Sot, oba wan de Samp Stud groot es, dan es daut een Boom; un dan komen de Väajel, un moaken sikj äare Nasta manke Asta."
Gott sien Rikj es soo aus Häw, waut sikj aulewäajen vebreet
33 Jesus vetald de Menschen waut doa aune Kaunt Mäa wieren noch een Jlikjnis, un säd,"Wan Gott em Himmel äwa Menschen rejieren deit, dan kaun eena daut met Häw vejlikjen, waut ne Fru en een grootet Stekj Dieech nen rieed. Wiel wan eena eemol Häw em Dieech mank rieet, dan vebreet sikj daut aulewäajen em Dieech mank, bat daut Stekj gaunz oppjegonen es."
34 Aul dit haud Jesus de Menschen derch Jlikjnisen vetalt, wiel wan hee de Häaden von Menschen daut Gottes Wuat lieed, dan lieed hee dee emma bloos derch Jlikjnisen. 35 Un doamet daut Jesus de Juden dise Jlikjnisen vetald, dan passieed waut Gott aul sea lang trigj, derch dän Profeet jesajcht haud. Un Gott säd,
"Ekj woa junt derch Jlikjnisen lieren,
un ekj woa junt Dinja erkjläaren,
waut vom Aunfank, aus ekj de Welt erschaufen haud, jeheem wieren."
Jesus erkjläad daut Jlikjnis vom Weit un Onkrut
36 Dan veleet Jesus de Häaden von Menschen, un hee jinkj en een Hus nen, un siene Jinja jinjen am hinjaraun. Un Jesus siene Jinja säden to am, "Erkjläa ons daut Jlikjnis vom Weit un von daut Onkrut."
37 Un soo erkjläad Jesus äant daut Jlikjnis, un säd,"De Bua dee met daut goode Sot jeakat haud, daut wudd dan dee sennen, dän Gott sikj von mank Menschen utjewält haft, un daut sie ekj. 38-39 Un dän Bua sien Flekj wudd dan de Welt sennen, un daut goode Sot, waut de Bua jeseit haud, daut sent dan de Menschen, dee sikj von Gott rejieren loten. Un dän Bua sien Fient wudd dan de Beesa sennen, un daut Onkrut waut de Fient äwa dän Bua sien Flekj vestreit haud, daut sent dan de Menschen, dee to dän Diewel jehieren. Un de Arnt wudd dan daut Jerecht sennen, wan Gott aulem aum Enj Welt nochmol rechten woat, un dän Bua siene Oabeida waut de Arnt enbrochten, daut sent dan miene Enjel.
40 "Soo aus dän Bua siene Oabeida daut Onkrut en Wescha toop bungen, un dee vebrenden, soo woat daut nochmol aum Enj Welt sennen. 41-42 Dan woa ekj aus Gott sien Utjewälda von mank Menschen, miene Enjel rut schekjen, un aul dee waut sikj dan nich von mie woaren rejieren loten, un dee daut Jesaz veachten, un dee aundre toom sindjen veleiden; woaren see dan toop saumlen, un dan woaren see dee en een fieejen Owen schmieten, wua de Menschen hielen un ut Weedoag met de Tänen kjnirschen. 43 Un dee jerajchte Menschen, dee sikj dan von mien Voda woaren rejieren loten, woaren dan soo kloa von de beese Menschen rut stonen, aus wan de Sonn em kloaren Himmel dachen deit. Wan jie jehieet hant, waut ekj junt hia aules jelieet ha, dan nämt daut mau aula sea to Hoaten!"
Jesus vejlikjt Gott sien Rikj, met wieetvolle Steena
44 Dan vetald Jesus siene Jinja mea Jlikjnisen, un säd,"Wan Gott em Himmel oppe Ieed rejieren deit, dan kaun eena daut met wieetvolle Steena vejlikjen, dee wua en een Flekj begroft wieren. Un aus een Maun dee jefungen haud, dan begroof hee sikj dee wada, soo daut kjeena dee finjen kunn. Un wiel hee sikj soo sea to de wieetvolle Steena freid, dan vekoft aul sien Hab un Goot, un dan koft hee sikj daut Flekj, om dee wieetvolle Steena haulwen."
Jesus vejlikjt Gott sien Rikj, met ne besondasch wieetvolle Parl
45-46 "Un wada, wan Gott em Himmel oppe Ieed rejieren deit, dan kaun eena daut met een Koopmaun vejlikjen, dee met Parlen haundeld. Un aus hee no diere Parlen socht, dan funk hee ne sea wieetvolle Parl, un dan vekoft hee aul sien Hab un Goot, un dan koft hee sikj dee Parl."
Jesus vejlikjt Gott sien Rikj, met een Feschnat
47 Jesus vetald siene Jinja noch mea Jlikjnisen, un säd,"Wan Gott em Himmel oppe Ieed rejieren deit, dan kaun eena daut met een Feschnat vejlikjen, waut atelje Feschasch em Mäa nen schmeeten. 48 Un aus de Feschasch daut Nat derchem Wota schlapten, dan feld daut Nat met aule Sorten Fesch opp, un aus daut Nat foll wia, dan schlapten see daut met Fesch toop oppem Launt nopp. Un de Feschasch saden sikj biesied Nat dol, un see lausen sikj aul de goode Fesch rut, un dan schmeeten see dee en een Dinkj nen; un dee Fesch oba, waut to nuscht to brucken wieren, schmeeten see wajch. 49-50 Un soo woat daut nochmol aum Enj Welt passieren," säd Jesus,"wiel soo aus de Feschasch de goode Fesch von de Schlajchte uteneen deelden, soo woaren miene Enjel de beese Menschen von de Jerajchte deelen. Un dee beese Menschen, woaren see dan en een fieejen Owen schmieten, wua de Menschen hielen, un ut Weedoag met de Tänen kjnirschen."
51 Aus Jesus siene Jinja aul dise Jlikjnisen vetalt haud, dan fruach hee äant,"Ha jie dise Jlikjnisen aula vestonen kunt?" Un siene Jinja säden, "Jo, wie vestonen dee." 52 Un dan räd Jesus wieda, un säd,"Een jiedra Liera von daut Jesaz, dee sikj von Gott em Himmel rejieren lat, dee es soo aus een Husvoda, dee sikj aulahaunt Wieetvolle oppjespikjat haft. Un soo aus de Husvoda waut Wieetvolle von sien Spikja rut holt, wan am daut fält, soo holt de Liera oole un niee Lieren vedäl."
De Menschen von Nazaret veachten Jesus, wiel hee mank äant oppjewossen wia
53-54 Aus Jesus met siene Jlikjnisen too Enj wia, dan veleet hee de Städ, un dan kjeem hee bat daut Darp wua hee oppjewossen wia. Un Jesus jinkj no äare Judenschool, un hee lieed de Menschen daut Wuat Gottes. Un de Menschen staunden äwa Jesus, un see fruagen sikj omzajcht, "Von wua kjricht hee soone Weisheit un Krauft häa, daut hee soone Wundatieekjens doonen kaun? 55-56 Hee es doch bloos dän Descha sien Sän, un siene Mutta heet doch Maria, un siene Breeda sent doch bloos Jakobus, Joses, Simon, un Judas, un siene Sestren wonen doch uk aula bloos hia mank ons. Wua kjricht hee soont dan aula häa?" 57 Un wiel see sikj daut baudren leeten, daut Jesus mank äant oppjewossen wia, dan jleewden see siene Lieren nich.