Jesus kaun bestemmen, waut eena aum Sabat doonen doaf
12
Sea to dee Tiet aus Jesus de Menschen von de veschiedne Städa vemont haud, dan jinjen Jesus un siene Jinja aum Sabat derch een Jeträajd Flekj. Un wiel de Jinja jehungat haud, dan plekjten see sikj waut Oaren vom Flekj, un see fungen aun to äten. 2 Aus atelje Pharisäa daut sagen, dan säden see to Jesus, "Kjikj doch emol waut diene Jinja doonen, wiel see doonen soont waut aum Sabat veboden es."
3 Oba Jesus auntwuad de Pharisäa, un säd,"Jie hant doch aul mol en de Schreften, von Kjennich David jeläst, aus am, un dee waut met am toop wieren, jehungat haud. 4 See hauden von daut Broot jejäten, waut en de Stiftshitte ver Gott utjestalt wia, wuavon bloos de Priesta jesazlich von äten durwen, un see hauden sikj oba nich veschulcht doamet. 5 Un jie hant doch uk aul mol en de Schreften jeläst, von woo de Priesta daut Jesaz nich jehorchen wan see aule Sabaten em Tempel schaufen, un daut see sikj oba uk nich veschuljen doamet. 6 Oba ekj saj junt, daut hia ver junt es ne jratre Macht aus de Tempel, un doawäajen sent miene Jinja daut Jesaz dan uk nich schuldich, uk wan see sikj vondoag waut toom äten plekjen. 7 Un wan jie daut werkjlich vestunden, waut Gott meent wan hee en de Schreften sajcht, 'Ekj well han, daut jie met Menschen sellen Metleet han, un daut jie mie nich bloos no daut Jesaz no sellen Tieren opfren.', dan wudd jie miene Jinja nich orrajcht vedaumt han. 8 Wiel ekj sie dee, dän Gott sikj von mank Menschen utjewält haft, un ekj kaun bestemmen waut eena aum Sabat doonen doaf."
Jesus heeld een Maun met ne vedrieejde Haunt aum Sabat
9-10 Von doa wia Jesus no de Judenschool jegonen, un seet junt, doa wia een Maun met ne vedrieejde Haunt. Un wiel de Pharisäa bloos no ne Uasoak sochten Jesus to beschuldjen, dan fruagen see am, "Erlaubt daut Jesaz daut eena wäm aum Sabat heelen doaf?"
11 Un Jesus auntwuad de Pharisäa, un säd,"Wan von junt wäa wudd seenen, daut sien Schop aum Sabat en een Loch nen felt, dan wudd dee doch bloos fuaz loos schaufen, un häwen daut Schop vom Loch rut. 12 Een Mensch es doch väl mea wieet aus een Schop. Un wan jie mie dan froagen, auf daut jesazlich es, wäm aum Sabat to heelen, dan saj ekj, jo. Aum Sabat Goodet doonen es jesazlich."
13 Dan säd Jesus too dän Maun met de vedrieejde Haunt,"Strakj diene Haunt ut!" Un hee strakjt siene Haunt ut, un dee wia krakjt soo jesunt aus siene aundre Haunt.
Jesus wees de Juden, daut hee Gott sien Deena wia
14 Aus de Pharisäa de Judenschool veloten hauden, dan plonden see woo see Jesus ombrinjen kunnen. 15-16 Oba Jesus wist goot waut de Pharisäa deeden, un soo veleet hee de Städ. Un väle Menschen jinjen Jesus hinjaraun, un hee heeld aul äare Kranke, un hee befool äant, daut see kjeenem daut wieda vetalen sullen, daut hee dee Kranke jeheelt haud. 17 Un doamet passieed met Jesus waut Gott aul sea lang trigj derch dän Profeet Jesaja jesajcht haud.
18 "Kjikjt emol," säd Gott, "dit es mien leewa Deena, dän ekj mie jewält ha.
Ekj leew am, un ekj sie gaunz tofräd met am.
Ekj woa am mien Jeist jäwen,
un hee woat de Bootschoft, von miene Jerachtichjkeit, mank de Nich-Juden prädjen.
19 Wan hee met wäm räden woat,
dan woat hee nich strieden, ooda schrieen.
Un kjeena woat daut jeemols von am to hieren kjriejen, daut hee wäm oppe Gaussen lud väaprädjen woat.
20 Deejanja waut soo schwak es, aus een enjekjnekjta Graushaulm,
dän woat hee nich venichten,
un dee waut soo aus ne Dacht es, waut mau afents schwälen deit,
dän woat hee Moot toospräakjen.
Soo woat mien Deena met aulem omgonen,
bat hee aulem rajcht jerecht haft.
21 Un dan woaren Menschen, von mank aule Velkja,
sikj opp am veloten."
De Pharisäa lastaden äwa dän Heiljen Jeist
22 Dan brochten de Menschen Jesus een besätnen Maun, dee wäajen dän beesen Jeist blint un stomm jeworden wia. Un Jesus dreef am dän beesen Jeist ut, un doamet kunn de Maun wada räden un seenen. 23 Un de Häaden von Menschen staunden aula aus see sagen, waut Jesus met dän Maun jedonen haud. Un see fruagen sikj omzajcht, "Es dit met eemol Kjennich David sien Nokomenda, dän Gott ons vesproaken haud?"
24 Oba aus de Pharisäa daut jehieet hauden, dan säden see, "Dee kaun de beese Jeista bloos doawäajen utdriewen, wiel de beese Jeista äaren Harscha Beelzebul am de Krauft jeft."
25 Oba Jesus wist goot waut de Pharisäa dochten, un soo vetald hee äant een Jlikjnis, un säd,"Wan de Birja von een Launt sikj oneenich woaren, dan dieet daut nich lang bat daut Launt to nuscht kjemt. Ooda, wan de Menschen von eene Staut, ooda von een Heim sikj oneenich woaren, dan kaun de Staut, ooda daut Heim nich lang bestonen. 26 Un wan Soton siene ieejne Diewels, derch mie utdriewen wudd, dan wia hee sikj doch bloos selfst oneenich, un dan wudd sien Rikj nich bestonen kjennen.
27 "Jie sajen daut june Jinja driewen de beese Jeista derch Gott siene Krauft ut, oba wan ekj dee soo utdriewen doo, aus jie hia selfst jeseenen hant, dan saj jie, ekj driew dee derch Beelzebul siene Krauft ut. Kjikjt doch mol! June ieejne Jinja weeten daut dit bloos derch Gott siene Krauft mäajlich es. 28 Nä, daut es nich derch Beelzebul siene Krauft daut ekj dän beesen Jeist ha utdriewen kunt, daut es derch Gott sien Jeist, dän hee mie jejäft haft. Un doawäajen mott jie daut dan toostonen, daut Gott nu mank junt rejieren deit."
29 Un Jesus vetald de Pharisäa noch een Jlikjnis, un säd,"Wan Deew een stoakjen Maun sien Hus bestälen wellen, dan motten see dän Maun ieescht faustnämen, un am de Henj un feet toopbinjen, soo daut hee äant nich em Stich sennen kaun, wan see am bestälen wellen. Un soo es daut uk met Soton, wiel hee haft de Macht äwa de beese Jeista, un wan eena siene beese Jeista von wäm utdriewen well, dan mott soona daut doonen, dee stoakja es aus hee, un daut sie ekj.
30 "Wäa nich met mie es," säd Jesus,"dee es dan enne Werkjlichkjeit jäajen mie. Un wäa mie nich halpt Menschen no Gott to brinjen, dee drift dee dan bloos von Gott wajch.
31 "Doarom saj ekj junt dan, wäa sindjen un lastren deit, däm woat Gott daut vezeien, wan dee daut bekjant. Oba wäa dän Heiljen Jeist lastat, däm woat daut nich vezeit woaren. 32 Wäa mie lastat, wan ekj uk dee sie dän Gott sikj von mank Menschen utjewält haft, däm woat Gott daut vezeien, wan dee daut bekjant. Oba wäa dän Heiljen Jeist lastat, däm woat Gott daut niemols vezeien; nich en dise Tiet en dee wie nu läwen, ooda en de Tookunft wan Gott aus Kjennich oppe Ieed rejieren woat."
De Pharisäa räden Schlajchtet, wiel see schlajcht sent
33 Un Jesus räd wieda met de Pharisäa, un säd,"Wan eena weeten well auf een Boom goot ooda schlajcht es, dan brukt eena bloos de Frucht schmakjen, un dan weet eena. Un soo aus eena daut aun de Frucht erkjanen kaun, auf een Boom goot ooda schaljcht es, soo brukt eena bloos beoobachten waut een Mensch sajcht un deit, un dan weet eena waut daut fa een Mensch es. 34 Jie Pharisäa sent soo aus een hinjarigjschet Schlangen Nast. Jie sent nich kjennen nich Goodet to räden, wiel jie schlajcht sent, wiel eena kaun bloos von Soont räden, wuavon eenem siene Jedanken voll sent. 35 Een Mensch es soo aus een Spikja, un soo rät een gooda Mensch dan von daut Goode, waut hee en sikj oppjespikjat haft. Oba een schlajchta Mensch rät von daut Schlajchte, waut hee en sikj haft. 36 Un ekj saj junt," säd Jesus,"daut aule Menschen woaren sikj nochmol aum Jerechtsdach, fa aul äare onneedje Wieed veauntwuaten motten. 37 Wiel waut eena nu oppe Ieed sajen deit, bestemt auf Gott eenem aum Jerechtsdach fa jerajcht talen woat, ooda auf hee eenem vedaumen woat."
De Pharisäa wullen von Jesus een Wundtieekjen seenen
38 Dan säden atelje von dee Schreftjelieede un Pharisäa to Jesus, "Liera, wan dit aula soo es waut du ons lieescht, dan bewies ons daut doch met een Wundatieekjen."
39 Oba Jesus auntwuad äant, un säd,"Jie Menschen von vondoag sent een beeset Volkj, waut Gott bloos emma ontru es. Jie wellen von mie een Wundatieekjen seenen, ea jie mie jleewen wellen, oba daut eensje Tieekjen waut jie von mie kjriejen woaren, es daut Tieekjen von dän Profeet Jona. 40 Wiel soo aus Jona von een Waulfesch oppjeschluckt wort, un soo aus hee dan dree Doag un dree Nacht em Waulfesch wia, bat Gott am haud frie jemoakt; soo woat daut nochmol met mie passieren. Ekj sie dee dän Gott sikj von mank Menschen utjewält haft, un ekj woa dree Doag un dree Nacht enne medden vone Ieed sennen, un dan woat Gott mie friemoaken. Dit es daut eensje Tieekjen waut jie von mie kjriejen."
41 Dan räd Jesus met de Pharisäa wieda, un säd,"Aum Jerechtsdach, wan aule Menschen nochmol ver Gott komen woaren, dan woat Gott de Menschen von vondoag met de Nich-Juden von Ninive toop rechten. De Menschen von Ninive hauden dän Profeet Jona siene Bootschoft jejleeft, un dan hauden see äare beese Denkjens Oat uk jeendat; un jie hant mie hia ver junt, un jie jleewen mie oba nich. Kjikjt doch emol! Ekj sie jrata aus de Profeet Jona wia, oba jie wellen jun beeset Denkjens Oat nich endren, soo daut jie mie jleewen wudden. Un doawäajen woaren de Menschen von Ninive junt aum Jerechtsdach vedaumen. 42 Aum Jerechtsdach, wan aule Menschen nochmol ver Gott komen woaren, dan woat Gott de Menschen von vondoag met de Kjennijin vom Sieden toop rechten. De Kjennijin wia von wiet auf no Kjennich Salomo jekomen, wiel see de Weisheit selfst hieren wull, dee Kjennich Salomo von Gott haud; un jie hant mie hia ver junt, un jie jleewen mie oba nich. Kjikjt doch emol! Ekj sie jrata aus Kjennich Salomo wia, oba jie wellen jun beeset Denkjens Oat nich endren, soo daut jie mie jleewen wudden. Un doawäajen woat de Kjennijin junt aum Jerechtsdach vedaumen."
Jesus vemond daut judische Volkj fa äa Ongloowen
43 Un Jesus räd wieda, un säd,"Met de Menschen von vondoag, es daut soo aus met een Mensch, von dän een onreina Jeist rut jekomen wia. Un de onreina Jeist waundad aulewäajen en de drieeje Jäajende rom, un hee socht sikj ne Städ wua hee wonen kunn, un dee funk oba kjeene. 44 Un aus de onreina Jeist sikj noanich ne Wonstäd finjen kunn, dan säd hee to sikj selfst, 'Ekj woa wada trigj gonen, no dän Mensch en dän ekj ieescht wond.' Un aus dee onreina Jeist dan trigj no dän Mensch kjemt, dan es de Mensch soo aus een ladjet Hus, daut wäa haud utjefäajcht, un rein jemoakt. 45 Un soo holt de onreina Jeist sikj säwen aundre beese Jeista, dee noch schlajchta sent aus hee selfst, un see trakjen aula en dän Mensch nen. Un no dän see en dän Mensch nen trakjen, dan es daut met dän Mensch nu väl oaja aus daut verhäa wia. Un soo woat junt daut uk gonen.", säd Jesus.Wiel jie beese Menschen von vondoag, sent jeistlich soo aus dis Mensch wia, ea de beese Jeista en am nen jetrocken wieren, un jie woaren nochmol väl schlajchta auf sennen aus jie nu sent."
Jesus erkjläad de Häad Menschen, wäa to siene Famielje jehieed
46-47 Aus Jesus de Häad Menschen soont aules vetalt haud, dan kjeemen Jesus siene Mutta, un siene Breeda bat daut Hus wua hee wia. Un wiel see met Jesus räden wullen, dan jinkj doa eena en daut Hus nen, un dee säd Jesus, daut siene Mutta, un siene Breeda buten met am räden wullen.
48 Oba Jesus fruach dän,"Wäa es miene Mutta, un wäa sent miene Breeda?" 49-50 Un doamet wees Jesus dan no siene Jinja, un säd,"Kjikj emol, dise räakjen ekj krakjt soo väl aus wan see miene irdische Famielje wieren. Wiel wäa mien himlischa Voda sien Wellen deit, dee jehieet to miene Famielje."