Jesus bestätijd siene 12 Apostela
10
Aus Jesus siene twalw Jinja haud no sikj jeroopt, dan schekjt hee äant aus siene Apostel rut. Un Jesus jeef äant de Macht, soo daut see de beese Jeista von de besätne Menschen utdriewen kunnen, un soo daut see de Kranke von aul äare veschiedne Krankheiten, un Liedenschoften heelen kunnen. 2 Un dit sent de Nomes von de twalw Apostel,toieescht wia doa Simon, dän see Petrus nanen,
un Andreas, Petrus sien Brooda;
un Jakobus un Johanes, Zebedäus siene Säns;
3 un Philippus;
un Bartolomäus;
un Thomas;
un Matäus, dee verhäa een Takskollakjta wia;
un Jakobus, Alphäus sien Sän;
un Lebbäus, dän see uk Thaddäus nanden;
4 un Simon, dee to ne Partie jehieed, waut daut judische Vodalaunt von de Reema friemoaken wull;
un too latst wia doa dan uk noch Judas Ischariot, dee Jesus lota noch veroden wudd.
Jesus schekjt siene 12 Apostel rut, siene goode Norecht mank daut israelitische Volkj to vekjindjen
5 Dise twalw schekjt Jesus aus siene Apostel rut, un hee säd äant krakjt woo see aules doonen sullen."Wan jie rut gonen, dan got nich no de Jäajent, wua de Nich-Juden wonen, ooda no irjent eene von de Samarita äare Darpa. 6 Got leewa bloos no onse israelitische Menschen, waut soo von Gott wajch jewaundat sent, aus wan vebiestade Schop von äaren Hoad wajch waundren.
7 "Un wan jie rut gonen, dan sell jie onse Menschen de goode Norecht prädjen, daut Gott em Himmel reed, es aus Kjennich oppe Ieed to rejieren. 8 Jie sellen äare Kranke heelen, un äare Leprakranke jesunt moaken, un jie sellen äare Doodes oppwakjen; un dee waut besäten sent, sell jie de beese Jeista utdriewen. Dise Krauft wuamet jie de Menschen heelen kjennen, jäw ekj junt em sonst, un soo sell jie dan uk nuscht nämen doafäa, wan jie de Menschen heelen.
9-10 "Un wan jie rut gonen, dan sell jie junt nich Jelt met nämen, ooda ekjstra Kjleeda, ooda Schoo, un nämt junt nich mol Gonstakja met. Wiel wuaemma jie miene Bootschoft prädjen woaren, doa sellen de Menschen junt met aules vesorjen, waut junt fälen woat. Wiel fa junt woat daut dan soo sennen aus wan jie fa wäm oabeiden, wiel een Oabeida blift emma bie dee enne Kost fa dän hee oabeiden deit.
11-12 "Wan jie rut gonen," säd Jesus,"un jie komen no eene Staut, ooda no een Darp, wua onse israelitische Menschen wonen, dan sieekjt junt doa wäm dee junt oppnämen woat. Un wan jie bie dee em Hus nen gonen, dan säajent daut Heim met een Frädens Gruss. Un wan see miene Bootschoft jleewen woaren, waut jie äant prädjen, dan woat Gott äant met Fräd säajnen. 13 Jie sellen dan soo lang bie dee enne Kost bliewen, aus jie miene Bootschoft en de Jäajent prädjen woaren. Oba wan jie bie wäm em Hus nen gonen, un dee jleewen miene Bootschoft waut jie äant prädjen nich, dan sell jie dän Frädens Gruss trigjnämen, un dan woat Gott dee uk nich met Fräd säajnen. 14 Un wan jie no een Heim, ooda no eene Staut komen, wua onse Menschen junt äwahaupt nich oppnämen woaren, ooda wua see sikj miene Bootschoft nich mol aunhorchen wellen, dan sell jie de Menschen woarnen ea jie wieda reisen. Jie sellen junt de Feet aus een Tieekjen jäajen äant aufsteewen, wiel doamet woarn jie äant, daut Gott äant fa äa Ongloowen strofen woat. 15 Ekj saj junt de Woarheit, de Menschen waut miene Bootschoft nich jleewen woaren, dee kaun eena met daut Volkj von de Jäajent von Sodom un Gomorra vejlikjen, wiel Gott woat dee aum Jerechtsdach nochmol secha strofen, un nich bloos daut, hee woat dee soogoa noch dolla strofen, aus hee daut Volkj von Sodom un Gomorra strofen woat."
Jesus muak de Apostel doaropp reed daut äant wudd vefolkjt woaren, wan see siene Jinja wudden sennen
16 Jesus räd wieda, un säd,"Seet junt, ekj schekj junt rut soo aus wan eena halploose Schop mank jefäadelje Wilw schekjt. Doarom siet schneiw soo aus ne Schlang, un oba saunftmootich soo aus ne Duw, dee kjeenem waut aundeit. 17 Oba paust mau sea opp, wiel Menschen woaren junt vefoljen, bloos wiel jie miene Jinja sent. See woaren junt bie de Ooms vom Volkj vekloagen, un dee woaren junt dan en de Judenschoolen rechten, un vepitschen.b 18 Un see woaren junt dan uk noch ver de nich-judische Harschasch, un Kjennichs nämen, soo daut dee junt uk noch rechten un strofen sellen. Un Gott woat junt de Jeläajenheit jäwen, daut jie de Ooms vom Volkj, un de Nich-Juden, aules von mie woaren väa prädjen kjennen, waut jie nämlich selfst von mie jeseenen un jehieet hant. 19 Oba wan see junt faustnämen, dan sell jie junt nich Sorjen moaken, äwa waut jie to äant sajen sellen. Wiel Gott woat junt de rajchte Wieed jäwen, krakjt wan junt daut fälen woat. 20 Wiel daut woaren dan nich jie sennen, waut doa räden woaren, daut woat jun himlischa Voda sien Jeist sennen, dee derch junt räden woat.
21 "Daut woat met dise Vefoljunk dan noch soo oajch woaren, daut eenem siene Fiend, woaren von eenem siene ieejne Famielje komen. Dan woat een Mensch, sien ieejnen Brooda toom Doot veroden, un krakjt soo woaren Vodasch äare Kjinja veroden, un Kjinja äare Elren. 22 Aulemaun woat junt haussen, bloos wiel jie miene Jinja sent, un wiel jie mie en mien Nomen deenen. Oba wäa bat aum Enj too, aun mie jleewen woat, dän woat Gott secha raden. 23 Wan junt dan en eene Staut vefolcht woat, dan kleift ut un prädicht miene Bootschoft en eene aundre Staut. Ekj saj junt de Woarheit," säd Jesus,"jie woaren de Städa von Israel nich aula runt komen, ea ekj aus Gott sien Utjewälda von mank Menschen, trigj no Israel komen woa.
24 "Aulemaun weet daut een Jinja nich hecha es aus sien Liera, un daut een Deena nich hecha es aus sien Wieet. 25 Een Jinja mott dan doamet räakjnen, daut Menschen am nuscht bäta behaundlen woaren, aus see sien Liera behaundelt hant; un een Deena mott dan uk doamet räakjnen, daut am nuscht bäta woat behaundelt woaren, aus sien Wieet. Menschen hant mie Beelzebul jenant, un doamet hant see mie met Soton jlikj jetrocken. Un wiel ekj dan soo äwa junt sie, aus een Voda äwa sien Heim es, dan mott jie doamet räakjnen, daut de Menschen von junt noch schlajchtret nosajen woaren, aus waut see von mie jesajcht hant.
26 "Un wiel jie dan to mien Hushault jehieren, dan fercht junt nich fa de Menschen, dee junt soo vefoljen woaren. Wiel waut bedakjt es, daut sell jie äant opdakjen, un waut vestoaken es, daut sell jie äant openboaren. 27 Waut ekj junt dan nu em Dunklen saj, daut sell jie frie äwa Dach, ver aulem wieda vetalen; un waut ekj junt hia unja ons vetal, daut sell jie krakjt soo lud wieda prädjen, aus wan eena no sien Noba waut schricht. 28 Fercht junt nich fa Menschen, dee junt bloos kjarpalich ombrinjen kjennen, un dee june Seelen oba nuscht aundoonen kjennen. Fercht junt leewa bloos fa Gott, wiel hee kaun eenem mea aundoonen aus eenem bloos ombrinjen, wiel hee kaun eenem siene Seel dan uk noch eewich em Fia bestrofen. 29 Wan twee Spautse mau een Zent jellen, doawäajen felt nich eene von dee no de Ieed onen daut jun Voda daut enwoat, un daut too lat. Un wan Gott aules weeten deit, waut met daut bilje Fadavee passieet, dan kjenn jie junt doch uk secha sennen, daut hee aules weeten deit waut junt passieren woat. 30 Hee weet soogoa wooväl Hoa jie oppem Kopp hant. 31 Doarom fercht junt nich fa de Menschen dee junt vefoljen woaren, wiel Gott räakjent junt väl mea aus ne groote Schwoarm Spautse."
32 Un Jesus räd wieda, un säd,"Wäa daut dan ver Menschen aunerkjant, daut hee mien Jinja es, dän woa ekj dan uk aus mien Jinja, ver mien Voda em Himmel aunerkjanen. 33 Oba wäa mie nich ver Menschen aunerkjant, dän woa ekj dan uk nich, ver mien Voda em Himmel aunerkjanen."
Wäa Jesus siene Jinja sennen well, mott wellens sennen am to jehorchen
34 "Denkjt nich daut ekj jekomen sie, miene Jinja oppe Ieed een frädeljet Läwen to jäwen. Nä," säd Jesus,"wäajen mie woaren miene Jinja noch bat aum Doot vefolcht woaren. 35 Wiel een Maun woat sien Voda hausen, bloos wiel hee mien Jinja es, un soo woat ne Dochta äare Mutta hausen, un ne Schwieedochta äare Schwieemutta. 36 Väle von miene Jinja äare Fiend, woaren von äa ieejnet Frintschoft komen. 37 Wäa sien Voda ooda Mutta mea leeft aus mie, dän kaun ekj nich aus mien Jinja aunnämen; ooda wäa sien Sän, ooda siene Dochta mea leeft aus mie, dän kaun ekj uk nich aus mien Jinja aunnämen. 38 Un wäa nich wellens es, soone Vefoljunk aus dit derch to moaken, uk wan hee sien Läwen aum Kjriez oppjäwen mott, dee kaun nich mien Jinja sennen. 39 Wäa fa sikj dan bloos een scheenet Läwen oppe Ieed jefungen haft, dee woat daut woare Läwen niemols finjen, un daut Läwen waut hee oppe Ieed haft, woat nochmol too Enj komen. Oba wäa sien Läwen fa mie opp jeft, om mien Wellen to doonen, dee woat daut woare Läwen finjen."
Jesus woat dee beloonen, waut siene Apostel oppnämen
40 Un Jesus räd wieda, un säd,"De Menschen dee junt aus miene Apostel oppnämen woaren, fa dee woat daut dan soo sennen aus wan see mie uk oppjenomen hant. Un wäa mie oppnemt, dee nemt mien himlischa Voda uk opp, wiel mien himlischa Voda es dee waut mie jeschekjt haft. 41 Un wäa een Profeet doafäa oppnemt daut hee een Profeet es, dän woat Gott dan uk soo beloonen aus hee een Profeet beloont. Un wäa een jerajchten Mensch doafäa oppnemt daut hee jerajcht es, dän woat Gott dan uk soo beloonen aus hee een jerajchten Mensch beloont. 42 Ekj saj junt de Woarheit, wäa aul mau bloos eene von dise jerinjste, von miene Jinja een koldet Glaus Wota jeft, wiel dee mien Jinja es, dän woat Gott gaunz secha beloonen doafäa."