Un aus Jesus äaren Gloowen sach, dan säd hee too dän Jelämden,"Jung, sie jetreest! Diene Sinden ha ekj die vezeit."

3 Un doa wieren atelje Schreftjelieede, dee daut jehieet hauden waut Jesus to dän Jelämda jesajcht haud. Un see räden unja sikj, un see meenden daut Jesus äwa Gott jelastat haud, aus hee dän Jelämden de Sinden vezeid, wiel hee haud soo jerät aus wan hee Gott wia.

4 Oba Jesus wist goot waut de Schreftjelieede dochten, un hee fruach äant,"Wuarom ha jie soone beese Jedanken? 5 Daut es doch leicht jedonen to een Jelämda to sajen, 'Ekj ha die diene Sinden vezeit!', oba daut es gaunz waut aundret, wan eena to dän dan uk noch sajen kaun, daut hee dan uk noch oppstonen un gonen saul. 6 Ekj sie dee, dän Gott sikj von mank Menschen utjewält haft, un ekj woa dis Jelämda heelen, toom junt bewiesen daut ekj de Vollmacht ha, daut ekj Menschen hia oppe Ieed de Sinden vezeien kaun." Dan säd Jesus too dän Jelämden,"Sto opp, nemm diene Madrauz, du kaust nu no Hus gonen!" 7 Un de Jelämda stunt opp, un jinkj no Hus. 8 Aus de Menschen dän Jelämden gonen sagen, dan staunden see. Un see lowden Gott, daut hee een Mensch haud soone Macht jejäft.

9 Aus Jesus de Städ veloten haud, dan kjeem hee bat een Takskollakjta, dee Matäus heet. Un Matäus saut en sien Hustje, wua hee de Menschen emma dän Taks aufneem. Un Jesus säd to am,"Matäus, komm met mie met, un sie mien Jinja!" Un Matäus stunt opp, un jinkj met Jesus met.

10 Dän Owent wieren Jesus un siene Jinja tus bie Matäus aum Desch. Un Matäus haud sikj atelje Takskollakjtasch, un rutjestade Menschen enjelot, dän de Pharisäa fa schlajcht hilden. Un Jesus un siene Jinja eeten doa met dee toop.

11 Aus de Pharisäa sagen daut Jesus met soone Menschen toop eet, dan fruagen see siene Jinja, "Wuarom at jun Liera met soone beese Menschen toop?"

12 Aus Jesus daut hieed, dan säd hee to de Pharisäa,"Jesunde Menschen hant daut nich needich daut äant een Dokta halpen sull. Bloos dee waut krank sent, brucken een Dokta, wiel een Kranka kaun sikj selfst nich halpen. Un doawäajen sie ekj dan no soone Menschen aus dit jekomen, wiel see hant erkjant daut äant jeistlich Halp fält. 13 Jie Pharisäa sullen mau lieren, daut Gott mea von sien Volkj velangt, aus daut eena bloos daut Jesaz jehorcht. Wiel en de Schreften haud Gott daut soo aus dit dol schriewen loten.

"Wiel doawäajen sie ekj jekomen," säd Jesus."Ekj sie jekomen met Sinda Metleet to han, un dee no mie too kroagen, soo daut see äa beeset Denkjens Oat endren muchten, un soo daut see de Woarheit jleewen kjennen. Ekj sie nich no dee jekomen, waut sikj jleewen jerajcht too sennen."

14 Un Johanes de Deepa siene Jinja wieren doa uk no Jesus jekomen, aus hee noch bie Matäus aum Desch wia, un see fruagen am, "Wie, un de Pharisäa doonen väl fausten, wiel wie Gott toom Jefaulen läwen wellen, oba diene Jinja fausten äwahaupt nich. Wuarom nich?"

15 Un Jesus auntwaud äant, un säd,"Wan een Briegaum siene Frind to siene Kjast enlot, dan komen siene Frind daut Kjastinjsfast to fieren, un nich toom truaren. Un krakjt soo es daut met miene Jinja, wiel soo lang aus ekj hia bie äant sie, dan brucken see nich truaren. Oba wan mie nochmol von äant woat wajchjenomen woaren, dan woaren see truarich sennen, un dan kjennen see fausten."

16 Un Jesus räd wieda, un säd,"Wan ekj miene Jinja selfst lieren doo, un see oba wudden miene Lieren, met daut vemischen waut jie un de Pharisäa jleewen, dan wudd daut met äant een bät soo sennen, aus wan eena een oolet Kjleet, met een nieet Stekj Zeich flekjen wudd. Wiel wan eena een nieet Flekj opp een oolet Kjleet nopp neien wudd, dan wudd daut Flekj doch bloos utrieten. Wiel wan eena daut Kjleet wauschen wudd, dan wudd daut Loch em Kjleet bloos noch jrata woaren aus daut ieescht aul wia, wiel daut Flekj noch nich enjesprungen wia.

Aul dit haud Jesus jesajcht, soo daut Johanes siene Jinja daut vestonen kunnen, daut de Menschen siene Lieren nich met Johanes, un de Pharisäa äare Lieren vemischen sullen.

18 Un seet junt, aus Jesus de Menschen en Matäus sien Hus soont aules erkjläat haud, dan kjeem doa een Harscha von de Judenschool no Jesus. Un dee kjneed sikj ver Jesus han, un säd, "Miene Dochta es jrod jestorwen. Oba wan du komen wurscht, un äa wurscht diene Haunt opplajen, dan wudd see wada läwen." 19 Un Jesus stunt opp, un hee un siene Jinja jinjen met däm Harscha met.

20-21 Un seet junt, hinjawäajes troffen see eene Fru aun, dee fa twalw Joa auledach emma jeblat haud. Un aus Jesus bie de Fru vebie jinkj, dan kjeem see hinja am, un schieed dän Soom von sien Mauntel aun. Wiel see haud sikj soo jesajcht, "Wan ekj bloos Jesus sien Mauntel aunschieren kunn, dan wudd ekj jesunt woaren."

22 Dan dreid Jesus sikj om, un säd,"Leewe Fru, sie jetreest! Wiel du jejleeft hast daut ekj die heelen kaun, dan moak ekj die jesunt." Un krakjt dan wort de Fru jesunt.

23 Aus Jesus un siene Jinja, bat dän Harscha von de Judenschool, sien Hus jekomen wieren, dan sach Jesus woo de Menschen daut Bejrafnis Spel spälden, un woo orruich un lud see fa de doodje Mejal truaden. 24 Un Jesus säd,"Got aula rut, un hieet met däm truaren opp. De Mejal es nich doot, see schlapt bloos." Un aus de Menschen daut hieeden, dan lachten see Jesus bloos ut.

25 Oba aus Jesus de Menschen haud rut jejoacht, dan jinkj hee en de Mejal äare Stow nen, un hee foot äa aune Haunt aun, un doamet stunt de Mejal vom Doot opp. 26 Un waut Jesus met de Mejal jedonen haud, wort dan en de gaunze Jäajent bekaunt jemoakt.

27 Aus Jesus dän Harscha sien Hus veloten haud, dan kjeemen am twee blinje Mana hinjaraun. Un see prachaden Jesus, un schrieen gaunz lud, "Kjennich David sien Nokomenda, ha doch Metleet met ons!"

28 Aus Jesus dan no daut Hus kjeem wua hee don wond, dan jinjen de blinje Mana am uk bloos hinjaraun em Hus nen. Un dan fruach Jesus äant,"Jleew jie daut ekj junt heelen kaun?"

Un see säden, "Jo Har, wie jleewen."

29 Dan schieed Jesus äant de Uagen aun, un hee säd,"Wiel jie jleewen daut ekj junt heelen kaun, dan moak ekj junt jesunt!" 30 Un doamet kunnen see seenen. Un Jesus befool de Mana gaunz strenj, daut see daut noanich wieda vetalen sullen, daut hee äant jeheelt haud. 31 Oba aus de Mana Jesus veloten hauden, dan muaken see daut doch aulewäajen bekaunt.

32 Un aus de Mana Jesus veloten hauden, dan brochten de Menschen Jesus een besätnen Mensch, dee wäajen een beesen Jeist stomm jeworden wia.

33 Un Jesus dreef dän beesen Jeist von dän Besätnen ut, un doamet kunn hee dan wada räden. Un de Menschen waut daut sagen tieeden sikj, un säden, "Soon wundaboaret ha wie noch niemols ea en Israel jeseenen."

34 Oba de Pharisäa säden bloos, "Dee kaun de beese Jeista bloos doawäajen utdriewen, wiel de väaschta Diewel am doatoo de Krauft jeft."

35 Un soo wieren Jesus un siene Jinja, aul de Städa un kjliene Darpa, von de Jäajent von Galiläa runt jegonen. Un Jesus lieed de Juden en äare Judenschoolen, un hee prädijd äant de goode Norecht väa, daut Gott reed wia mank äant aus Kjennich to rejieren; un hee heeld väle Menschen von aul äare veschiedne Krankheiten. 36 Un aus Jesus aulewäajen soo väl halploose Menschen sach, dan jaumad am daut äwa dee, wiel see wieren soo aus vewillade un halploose Schop, dee kjeen Hoad hauden.

37 Un Jesus spornd siene Jinja toom bäden aun, un säd,"Soo aus doa ne groote Arnt reed es toom arnten, soo sent doa uk väle Menschen reed miene goode Norecht to hieren. Oba doa sent mau weinich Menschen waut miene Bootschoft wieda prädjen. 38 Doarom prachat dän Wieet dee no de Arnt seenen mott, daut hee mea Oabeida rut schekjen mucht, soo daut mea Menschen miene Bootschoft hieren kunnen."