Jesus heeld een Leprakranka,a un muak am jesazlich rein
8
Aus Jesus vom Boajch rauf jekomen wia, dan kjeemen am de groote Häaden von Menschen hinjaraun, dee sikj siene Lieren hauden aunjehorcht. 2 Un met eemol kjeem doa een Leprakranka no Jesus, dee sikj ver am han kjneed, un säd, "Har, ekj bedd die daut du mie doch heelen muchst, soo daut ekj no Moses sien Jesaz no, wada aus een reina Mensch mank Menschen läwen kaun. Wan du west, dan kaust du mie von dise Leprakrankheit rein moaken."3 Un Jesus langd met de Haunt, un hee schieed am aun, un säd,"Ekj well die jesunt moaken. Sie rein!" Un fuaz wia de Leprakranka jesunt. 4 Un Jesus räd wieda, un säd,"See daut du dit to kjeenem wieda vetalst, daut ekj die jeheelt ha. Go leewa ieescht, un hol die een Opfa soo aus Moses sien Jesaz daut von een Leprakranka velangt. Un dan go nom Tempel doamet, un wies dän Priesta daut du jesunt best. Jeff dän Priesta daut Opfa, soo daut hee daut ver Gott opfren kaun, un soo kaust du daut dan bewiesen, daut du wada rein best."
Een reemischa Hauptmaun veleet sikj opp Jesus siene Obrichkjeit
5-6 Aus Jesus no daut Darp von Kapernaum jekomen wia, dan kjeem doa een reemischa Hauptmaunb no am, un säd, "Har, halp mie! Mien Deena licht tus jelämt em Bad, un hee haft schentelje Weedoag."
7 Un Jesus auntwuad am, un säd,"Ekj woa komen, un ekj woa dien Deena heelen."
8 Oba de Hauptmaun säd, "Nä, Har. Ekj sie daut nich wirdich daut du bie mie unjarem Dak nunja kjemst. Saj bloos, un dan woat mien Deena aul bäta woaren. 9 Wiel ekj weet woo Obrichkjeit schauft, wiel ekj sie selfst unja Obrichkjeit, un ekj ha oba uk Soldoten dee unja mie sent. Wan ekj too eenem saj, 'Go!', dan jeit dee, un wan ekj too een aundren saj, 'Komm häa!', dan kjemt dee, un wan ekj too mien Sklow saj, 'Doo daut!', dan deit dee daut. Doawäajen weet ekj dan, daut waut du befälen woascht, woat passieren."
10 Jesus staund aus hee daut von dän Hauptmaun hieed, un hee räd to de Menschen waut am hinjraun kjeemen, un säd,"Ekj saj junt de Woarheit, ekj ha noch kjeenem, von mank aule Juden en Israel jefungen, dee soon groota Gloowen haft aus dis reemischa Hauptmaun! 11 Ekj saj junt, daut wan Gott em Himmel nochmol aus Kjennich oppe Ieed rejieren woat, dan woaren doa uk väle Nich-Juden sennen, dee soon Gloowen hant, aus dis reemischa Hauptman. Dee woaren von äwa de gaunze Welt komen, un see woaren met Abraham, Isaak un Jakob toop aum Desch setten, wan see Gott aula toop een grootet Fast fieren woaren. 12 Un daut sellen oba doch Abraham, Isaak un Jakob äare Nokomen sennen, waut nochmol opp daut Fast sellen sennen, un doa tal jie doch uk mank. Oba aul dee waut sikj nich opp mie veloten, eendoont auf see Juden sent ooda nich, dee woat Gott rut driewen em Diestren nen, no de Städ wua Menschen hielen, un ut Weedoag met de Tänen kjnirschen."
13 Dan säd Jesus too dän Hauptmaun,"Go mau no Hus! Wiel du jejleeft hast, daut ekj dien Deena heelen kaun, dan heel ekj am doano aus du die opp mie veloten hast. Dien Deena es jesunt!" Un soo wia daut dan uk jeworden. Krakjt dan wort sien Deena jesunt.
Jesus heeld väle Menschen, un vollfeld doamet waut de Profeeten von am jeschräwen hauden
14-15 Aus Jesus no Petrus sien Hus jekomen wia, dan sach hee daut Petrus siene Schwieemutta em Bad lach, wiel see huach Feeba haud. Un Jesus foot äa aune Haunt aun, un doamet vejinkj äa daut Feeba, un see stunt opp un bedeend am.
16 Dän Owent wieren väle Menschen no Petrus sien Hus jekomen, un see brochten Jesus aul äare Kranke un Besätne, un hee befool de beese Jeista von de Besätne to veloten, un hee muak aul de Kranke jesunt. 17 Un doamet daut Jesus de Menschen soo aus dit jeheelt haud, dan wia daut uk passieet waut Gott derch dän Profeet Jesaja, aul sea lang trigj von dän Christus jesajcht haud, nämlich,
"Hee haft ons von onse Krankheiten jeheelt," säd Jesaja,
"un ons Lieden haft hee von ons wajchjenomen."
Wäa Jesus sien Jinja sennen well mott am fuaz jehorchen
18 Aus Jesus de groote Häad Menschen rom am sach, dan befool hee siene Jinja, daut see met am toop no de aundre Kaunt Mäa foaren sullen. 19 Un krakjt aus see loos foaren wullen, dan kjeem doa een Schreftjelieeda no Jesus, un säd, "Liera, ekj well dien Jinja sennen, un aulewäajen met die met gonen."
20 Un Jesus auntwuad dän Schreftjelieede, un säd,"Fas schlopen en äare Lajcha, un Väajel en äare Nasta, un wan Gott mie uk von mank Menschen utjewält haft, doawäajen ha ekj selfst nich mol een Tus wua ekj emma schlopen kaun."c
21 Un doa wia uk eena von Jesus siene aundre Jinja doa, un dee säd uk to Jesus, "Har, ekj well dien Jinja sennen, un aulewäajen met die met gonen. Oba lot mie ieescht no Hus gonen, soo daut ekj mien Voda begrowen kaun, wan hee jestorwen es, un dan woa ekj dien Jinja sennen."
22 Oba Jesus auntwuad am, un säd,"Wan du mien Jinja sennen west, dan komm du nu met mie met, wiel doa sent väle Menschen dee jeistlich doot sent, dee no dien Voda oppaussen kjennen, bat hee stoawen woat!"
Jesus beruijd dän Storm
23 Dan stieejen Jesus un siene Jinja en daut Boot en, un see fuaren loos no de aundre Kaunt Mäa. 24 Un aus Jesus un siene Jinja medden em Mäa wieren, dan kjeem doa met eemol een grootet Onwada opp. Un de Walen wieren soo huach, daut daut Boot aunfunk met Wota opp to fellen. Oba Jesus haud sikj em Boot hanjelajcht, un haud jeschlopen aus dit aula passieed. 25 Dan wuaken de Jinja Jesus vom Schlop opp, un see schrieen, "Har, rad ons, sonst vesup wie hia!"
26 Dan säd Jesus to siene Jinja,"Wuarom enjst jie junt soo sea? Jie sent oba noch mau sea kjliengloowsch!" Dan stunt Jesus opp, un gaunz strenj beschwicht hee dän Wint un daut Mäa, un aules wort gaunz stell. 27 Dan staunden de Jinja, un see fruagen sikj omzajcht, "Waut es dit doch fa een Mensch, dän soogoa de Wint un daut Mäa jehorchen?"
Jesus heeld twee besätne Mana
28 Aus Jesus un siene Jinja dan bat de aundre Kaunt Mäa jefoaren wieren, dan kjeemen see en de Jäajent von daut Darp von Gadara aun, un doa randen Jesus twee besätne Mana von ut de Jräwa entjäajen. See wonden doa en de Heelen, wua de Menschen äare Doodes emma nen läden, un see wieren emma soo rietent un jefäadlich, daut kjeena too dän Wajch reisen kunn. 29 Un seet junt, aus de besätne Mana dan bat Jesus kjeemen, dan schrieen de beese Jeista Jesus aun, un see fruagen am, "Waut west du Gottes Sän met ons doonen? West du ons nu aul em verut strofen, ea du ons aum Jerechtsdach rechten woascht?" 30-31 Een Enj auf wia ne groote Häad Schwien oppe Weid, un soo prachaden de beese Jeista, daut wan Jesus äant von de Mana utdriewen wudd, daut hee äant dan en de Häad Schwien nen schekjen sull.
32 Un Jesus säd bloos,"Got!" Un soo kjeemen de beese Jeista von de Mana rut, un see fuaren en de Häad Schwien nen, un soo moracht de Häad Schwien von dän steilen Eewa rauf em Mäa nen, un doa vesoopen dee.
33 Un de Hoad, waut doa hauden no de Schwien opp jepaust, kleiwden ut, un see randen trigj nom Darp. Un see vetalden de Darps Menschen, waut doa aules met de Schwien, un de besätne Mana passieet wia. 34 Un seet junt, dan kjeemen aul de Darps Menschen no Jesus, un see prachaden am äare Jäajent to veloten.