2 Un wiel de Har sien Enjel vom Himmel rauf jekomen wia, dan haud daut een grooten Ieedbäben jejäft. Un de Enjel rold dän Steen von ver daut Grauf wajch, un dan sad dee sikj doa bowen dol. 3-4 Un de Enjel sien Jesecht, wia soo dach aus een Blitz, un siene Kjleeda wieren soo witt aus Schnee, un aus de Wajchta dän Enjel sagen, dan flautaden see soo ut Angst, daut see aus doodje Menschen no de Ieed follen.

5-7 Oba de Enjel räd met de Frues, un säd, "Enjst junt nich! Ekj weet daut jie no dän Jesus sieekjen, dän see jekjriezicht hant. Oba Jesus es nich hia! Hee es krakjt soo vom Doot oppjestonen, aus hee junt daut jesajcht haud. Komt un kjikjt wua hee em Grauf jeläajen haud, un dan got schwind trigj no siene Jinja, un vetalt äant daut hee wada läwen deit, un daut hee junt veropp gonen woat, no de Galiläa Jäajent, un daut jie am doa woaren seenen. Jie kjennen junt doaropp veloten daut ekj junt de Woarheit saj!"

8 Aus de Enjel foadich jerät haud, dan spooden sikj de Frues daut Grauf to veloten, un see randen trigj no de Jinja, om äant aules to vetalen, waut de Enjel jesajcht haud, un see freiden sikj sea, un see ferchten sikj oba to jlikja Tiet uk noch. 9 Un aus see noch oppe Trigjwajch wieren, dan wia Jesus met eemol ver äant oppem Wajch, un aus hee äant bejreest haud, dan jinjen de Frues noda, un see kjneeden sikj ver am han, un footen am aune Feet aun, un see bäden am aun. 10 Un Jesus säd, "Fercht junt nich! Got un sajcht miene Breeda, daut see sellen no de Galiläa Jäajent gonen, un daut see mie doa woaren seenen."

11 Aus de Frues noch emma hinjawäajes wieren, dan wieren atelje von de Wajchta waut no daut Grauf oppausten, no Jerusalem jekomen. Un see kjeemen no de väastonende Priestasch, un vetalden äant aules waut doa biem Grauf passieet wia. 12 Un de väastonende Priestasch vesaumelden sikj met de Ooms vom Volkj toop, un see entschlooten sikj, de Soldoten met ne groote Somm Jelt to bejeepen. 13 Un see beräden sikj de Soldoten, un säden, "Wan daut verem Dach kjemt, daut Jesus nich mea em Grauf es, dan sajcht bloos, 'Jesus siene Jinja kjeemen de Nacht aus wie schleepen, un see stoolen sien Kjarpa wajch.' 14 Un wan Pilatus daut sull too hieren kjriejen, dan woa wie am beräden, soo daut jie nich em Trubbel komen woaren." 15 Un de Soldoten neemen daut Jelt, un deeden aules soo aus de Judenfierasch äant väasäden. Un dise Jeschicht, daut Jesus siene Jinja, sien Kjarpa hauden wajch jestolen, woat noch bat dän vondoagschen Dach manke Juden wieda vetalt.

16 Dan wieren Jesus siene alw Jinja, no de Galiläa Jäajent jegonen, no dän Boajch dän Jesus äant betieekjent haud. 17 Un aus see am sagen, dan kjneeden see sikj han, un see bäden am aun. Un atelje von de Jinja hauden oba noch emma jetwiewelt.

18 Un Jesus jinkj noda, un säd, "Gott haft mie de Vollmacht jejäft, äwa aules waut em Himmel un oppe Ieed es. 19-20 Un soo schekj ekj junt, mank aule Velkja oppe Ieed Jinja to moaken, un dee em Nomen vom Voda, un vom Sän, un vom Heiljen Jeist to deepen. Un jie sellen dee lieren, aules to jehorchen waut ekj junt befolen ha. Un seet junt, ekj woa emma met junt sennen, soogoa bat dise Tiet en dee wie nu läwen to Enj kjemt."